Bourtange

Zondag 4 juni, Pinksteren - Als ik om negen uur Bourtange binnenfiets, lopen er alleen een paar mensen uit de 18e eeuw rond. Touristen zijn er nog niet.

Ik maak een rondje door de herbouwde vesting. In 1580 gaf Willem van Oranje opdracht tot de aanleg. Het was een onrustige tijd en hij liet een hele serie vestingen aanleggen in het grensgebied met Duitsland.

Bourtange op zondagochtend voor de toeristen komen

In feite was dat hele gebied één groot moeras met slechts één begaanbare weg erdoorheen over een zandlaag, een tange. 

In 1851 was de oorlogsvoering zo veranderd, dat de vesting werd opgegeven. Veel werd afgebroken, recycling is geen uitvinding van onze tijd! In 1972 is begonnen met de wederopbouw.

Ze waren vroeger trouwens niet van gister. Zo was het munitiedepot voorzien van 1 m dikke muren waarop een los dak lag. Zo viel de schade (hopelijk) mee, als een van de soldaten per ongeluk zijn pijp op de verkeerde plek uit zou kloppen.

Aan een van de toegangsbruggen hangt een sekreet. Daar konden de soldaten hun gevoeg doen, wat vervolgens in de slotgracht plonsde. Van dat water werd vervolgens weer soep voor de manschappen gekookt. Maar de vraag is natuurlijk: waar poepten de soldaten als de vijand voor de vesting stond en de latrine op de brug onbereikbaar werd? Ik gok dat ze het in hun broek deden...

Sekreet boven de gracht in Bourtange

Luchtfoto van Bourtange- hier ben je niet zomaar binnen

Slag om Bourtange - of zo'n muts nou handig is?