Op jacht naar een tompouce

Donderdag 27 april 2017, Koningsdag, Lent -> Doesburg -> Bronckhorst -> Brummen (50 km).

Vandaag is het Koningsdag. Ik vergis me nog steeds en roep na vier jaar met WA nog vrolijk dat het Koninginnedag is. Tsja, dat komt nooit meer goed vrees ik. Maar ach, nog even en Amalia beklimt de troon, no worries.

Koningsdag 2017

Waar waren we? O ja, in Lent. Na een werkelijk perfect ontbijt in onze Pipowagen is het tijd om verder te gaan. De route volgt de Lek en vanaf de rivierdijk heb je een prachtig uitzicht. Onder een blauwe lucht met bolle, witte wolken bereiken we Doesburg. Koningsdag wordt hier met overgave gevierd. Het stadje aan de IJssel is oranje en rood-wit-blauw versierd met dweilorkesten op de straathoeken en een Oudhollandse markt waar een varken aan het spit wordt geroosterd. Een eindje verderop is een Hema, the place to be als je een lekkere tompouce wilt scoren. En zeg nou zelf, wat is Koninginnedag... eh... Koningsdag zonder? Nou, jammer dan, de Hema is hermetisch gesloten. Balen!

Doesburg werd pas in de 15e eeuw lid van de Hanze, een late bekeerling dus. Het is een prachtig, oud stadje met nog heel wat gebouwen uit de tijd van de Hanze. Midden in het centrum staat de gotische grote of St. Maartenskerk uit de 15e eeuw. Daar vlakbij, aan de Koepoortstraat, bevindt zich de Waag met daarnaast het stadhuis. Beide zijn gebouwd aan het begin van de 16e eeuw.

In de Waag werden in de Hanzetijd de inkomende goederen gewogen,, waarna er

Oudste kroeg van Nederland in Doesburg

belasting over werd geheven. De pachter van de Waag had ook het monopolie op de verkoop van geïmporteerde bieren in de stad, een vorm van naastenliefde die hem geen windeieren legde en die ertoe leidde dat de Waag nu bekend staat als de oudste kroeg van Nederland ('Stadsbierhuys sinds 1478', een aanrader - uiteraard vanwege de mosterdsoep...).'

We slapen in Brummen, aan de overkant van de IJssel. Op weg daarheen ligt Bronckhorst, het kleinste stadje van Nederland, Ook alweer zéér de moeite waard om te bekijken - totdat mijn fietsmaatje vraagt: 'Weet jij hoe laat de laatste pont gaat?' 'Eh... nee. Jij?' 'Was dit niet die pont die er zo vroeg mee stopt?' Ineens weten we het weer en als we twintig minuten later met de tong op de schoenen bij de IJssel staan, zijn we precies op tijd voor de laatste overtocht van de dag om vijf uur.

'Poes op de Muur' is de ietwat raadselachtige benaming van ons B&B in Brummen. We hebben een eigen huisje in de tuin dat van alle gemakken is voorzien. Eigenaar Hans en zijn vrouw Annelies hebben er plezier in om te koken voor hun gasten, dus na de douche kunnen we zo aanschuiven. Verrukkelijk, zowel het eten als de luxe van nergens meer heen te hoeven. En wat verschijnt daar op tafel bij de koffie? Niks poes op de muur, maar een heuse tompouce op het bord. Hoe goed kan het leven zijn op Koninginne... eh... Koningsdag!